Tέλος στα σφραγίσματα...

 Tέλος στα σφραγίσματα θα βάλουν τα βλαστοκύτταρα

Επιστήμονες του Πανεπιστήμιου Όρεγκον των ΗΠΑ, με επικεφαλής τη δρ. Χρύσα Κιούση και τον Μάρκ Λιντ, εντόπισαν το γονίδιο Ctip2 που ελέγχει την ανάπτυξη της αδαμαντίνης (το σκληρό εξωτερικό επίστρωμα του δοντιού) το οποίο δεν μπορεί να ανακτηθεί με φυσικό τρόπο, όταν καταστρέφεται από την τερηδόνα.

Η αδαμαντίνη είναι ο σκληρότερος ιστός του σώματος και αρχίζει να σχηματίζεται όταν ο άνθρωπος είναι ακόμη έμβρυο. Όταν τα δόντια μας σχηματιστούν πλήρως, αναδύεται μέσα από τα ούλα, ενώ τα κύτταρα που σχηματίζουν την αδαμαντίνη πεθαίνουν, καθιστώντας πλέον αδύνατη την αναπαραγωγή της.

Ο έλεγχος του γονιδίου Ctip2, σε συνδυασμό με τη χρήση βλαστοκυττάρων, μπορεί να κάνει πραγματικότητα την τεχνητή δημιουργία λειτουργικών δοντιών.

Ταυτόχρονα, η γνώση αυτή, μπορεί να είναι χρήσιμη για την ενίσχυση της υπάρχουσας αδαμαντίνης και για την επισκευή της, βάζοντας τέλος στην τερηδόνα και στην ανάγκη για σφραγίσματα με τροχό
Πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στην θεραπεία και την υγιεινή των δοντιών.

Ποιος, όμως, είναι ο τρόπος αναγέννησης της αδαμαντίνης με τροποποιημένα βλαστοκύτταρα;

  1. Αποσπουνται βλαστοκύτταρα από τη βάση του δοντιού.
  2. Το βλαστοκύτταρο καθοδηγείται γενετικά από το γονίδιο Ctip2, ώστε να αναπτυχθεί σε κύτταρο που παράγει αδαμαντίνη.
  3. Γίνεται έγχυση στην καθαρισμένη τρύπα του δοντιού.
  4. Τα τροποποιημένα βλαστοκύτταρα θα αρχίσουν μόνα τους να παράγουν αδαμαντίνη για να καλύψουν την τρύπα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Νεογιλά και μόνιμα δόντια

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΒΡΟΥΞΙΣΜΟΥ