ΛΙΩΛΙΑΚΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

  ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΒΡΟΥΞΙΣΜΟΥ   Τι είναι ο βρουξισμός; Ο  Βρουξισμός  (κοινώς το τρίξιμο ή κροτάλισμα των δοντιών)είναι μια ακούσια περιαγωγική κίνηση της κάτω γνάθου, όταν βρίσκεται σε θέση κεντρικής σύγκλεισης, δηλαδή όταν το στόμα είναι κλειστό και οι μασητικές επιφάνειες των δοντιών της άνω και της κάτω γνάθου έρχονται σε συνεχή επαφή. Πιο απλά, βρουξισμός είναι ο  ακούσιος επαναλαμβανόμενος τριγμός των δοντιών , που συμβαίνει σε μη καθορισμένη χρονική βάση. Μπορεί ο βρουξισμός να προκαλέσει προβλήματα; Ο βρουξισμός συχνά υποτιμάται και αξιολογείται ως μια αθώα αν και ενοχλητική συνήθεια. Κάποια άτομα αναπτύσσουν βρουξισμό λόγω της αδυναμίας τους να διαχειριστούν το άγχος. Η αλήθεια είναι ότι ο βρουξισμός μπορεί να  τροποποίησει την σχέση σύγκλισης  και, ακόμα χειρότερα, να προκαλέσει μακροπρόθεσμα  σοβαρές βλάβες σε δόντια και γνάθο. Οι κυριότερες πιθανές επιπτώσεις  του βρουξισμού είναι: – Κάταγμα ή και απώλεια δοντιών – Βραδεία αποτριβή της αδαμαντίνης των δοντιών με αποκάλυψη σταδι

  Tέλος στα σφραγίσματα θα βάλουν τα βλαστοκύτταρα Επιστήμονες του Πανεπιστήμιου Όρεγκον των ΗΠΑ, με επικεφαλής τη δρ. Χρύσα Κιούση και τον Μάρκ Λιντ, εντόπισαν το γονίδιο Ctip2 που ελέγχει την ανάπτυξη της αδαμαντίνης (το σκληρό εξωτερικό επίστρωμα του δοντιού) το οποίο δεν μπορεί να ανακτηθεί με φυσικό τρόπο, όταν καταστρέφεται από την τερηδόνα. Η αδαμαντίνη είναι ο σκληρότερος ιστός του σώματος και αρχίζει να σχηματίζεται όταν ο άνθρωπος είναι ακόμη έμβρυο. Όταν τα δόντια μας σχηματιστούν πλήρως, αναδύεται μέσα από τα ούλα, ενώ τα κύτταρα που σχηματίζουν την αδαμαντίνη πεθαίνουν, καθιστώντας πλέον αδύνατη την αναπαραγωγή της. Ο έλεγχος του γονιδίου Ctip2, σε συνδυασμό με τη χρήση βλαστοκυττάρων, μπορεί να κάνει πραγματικότητα την τεχνητή δημιουργία λειτουργικών δοντιών. Ταυτόχρονα, η γνώση αυτή, μπορεί να είναι χρήσιμη για την ενίσχυση της υπάρχουσας αδαμαντίνης και για την επισκευή της, βάζοντας τέλος στην τερηδόνα και στην ανάγκη για σφραγίσματα με τροχό Πρόκειται για μια εντελώς